Rosa Pantić iz blačkog sela Lazarevac slobodno se može nazvati heroinom Topličkog ustanka (1917), jer je hrabro koračala iza svog muža Vučka i bila mu podrška u svim ratovanjima. U prilog tome govori i podatak da je 1943. godine kada su komunisti pokušali atentat na njenog supruga Vučka, rasterala okupljene komuniste.
Nema podataka kada je rođena, ali se zna da je ubijena aprila 1945. godine bez prekog suda, metkom u potiljak.
Sudbina ove porodice je jedno žrtvovanje za slobodu i više ciljeve, a Rosa Pantić je habro nosila teret gubitka koji joj je donosio rat.
Najviše podataka o njoj zabeleženo je u knjizi “Toplički ustanak 1917” prof.dr Božice Mladenović, istoričara.
U toj knjizi se navodi da je ona zajedno sa mužem, nakon što sui m Bugari zapalili kuću i ubili njihovog desetomesečnog sina Adama, nastavila da se sa suprugom bori i da “stostruko osvete sina” direktno pod komandom Koste Vojinovića. Jednom prilikom je ostala da čuva ranjenog vojvodu Vojinovića dok je njen suprug pokušavao da pronađe konja kojim bi ga prevezli. Borila se na Jastrepcu, oko Ajdanovca.
Kasnije su dobili još troje dece, a kada su joj komunisti tokom Drugog svetskog rata ubili sedamnaestogodišnjeg sina Vukosava u selu kod Merošine, a njegovo srce izvadili i na mestu srca stavili kamen, a telo izložili na trgu u Prokuplju, ona je otišla po telo, izvadila kamen i telo vratila u Lazarevac.
Njen suprug Vučko je preminuo u Modriči 1944. godine kako tvrde potomci od tifusa, a obe njihove ćerke su preživele i udale se za partizane.
